Vroeger maakte ik, als aanloop naar een nieuw werkstuk, mijn illustraties en kalligrafie op stukjes papier om die uit te proberen (zie hieronder). Daarna kopieerde ik ze op mijn uiteindelijk papier en gooide de stukjes papier weg. Elke keer dat ik de papiermand leegde vond ik het erg dat ik deze schetsen niet kon bijhouden. In the past, I noticed that when starting a new piece of work, I'd try out some of the illustrations or lettering on bits of paper (see below). Then I'd copy them on the final piece and throw the try-outs away. Every time I'd empty the bin, I would almost feel sorry not to be able to keep these roughs. |
One day, I bought myself a sketchbook but soon I realized I didn't like the size of the book and the fact it was already bound. It was so uncomfortable to use, especially since I am a lefthander. Although I write with my right hand, I do all my illustrations with my left hand.
Toen kwam ik op het idee om mijn eigen accordeonboekjes te fiksen uit stroken papier (75 cm x 14 cm - in drieën gevouwen) en op die manier een "schetsboek" te maken (zie hieronder).
I thought it would be more fun to make my own concertina books out of strips of paper (75 cm x 14 cm - folded in three) and produce a "sketchbook" (see below).
That was fifteen years ago. The idea of just making sketchbooks has somehow disappeared over the years. Nowadays they are more like diaries, working on one theme in each book: this can be the sea (see below), a color, a season, a holiday town, dogs and cats ...
After so many years, book number 43 is nearly finished!